Jak będą wyglądały miasta przyszłości? Czy istnieje przepis na tworzenie przestrzeni miejskich, które sprostają wyzwaniom klimatycznym, społecznym i ekonomicznym? Podczas Festiwalu Noorderzon 2023 w holenderskim Groningen, w ramach dialogów o nadziei, architekci Peter Vanden Abeele i Jeroen de Willigen poruszyli te kwestie, dzieląc się inspirującymi przykładami z belgijskiego Gandawy i niderlandzkiego Groningen – dwóch miast, które mogą stanowić wzór dla zrównoważonego rozwoju.
Miasta średniej wielkości jako przyszłość urbanizacji
Jeroen de Willigen, były architekt miejski Groningen, podkreślił potencjał miast średniej wielkości. W Europie większość mieszkańców żyje właśnie w takich miastach, a nie w metropoliach. Dzięki temu łatwiej wprowadzać zmiany, nadzorować rozwój i reagować na lokalne potrzeby. Podkreślono, że to ich sytuacja wskazuje już na konieczność działań, zanim problemy dotkną większych aglomeracji.
Zrównoważone miasta z wizją
Peter Vanden Abeele, główny architekt Gandawy, zaprezentował przykłady inicjatyw urbanistycznych, które uczyniły miasto bardziej zrównoważonym. Gandawa zrezygnowała z budowy parkingów w nowej dzielnicy, kładąc nacisk na zieleń i przestrzeń dla pieszych. Wprowadzenie stref, w których mieszkańcy uprawiają jogę na dawnych autostradach, pokazuje, że zmiana funkcji przestrzeni miejskiej sprzyja zdrowemu stylowi życia. „Następną wielką rzeczą jest wiele małych rzeczy” – powiedział Abeele, wskazując, że sukces tkwi w drobnych, ale licznych inicjatywach.
Zielona infrastruktura jako odpowiedź na zmiany klimatyczne
W miastach przyszłości zieleń stanie się kluczowym elementem infrastruktury. Vanden Abeele zauważył, że w Belgii istnieje założenie, by każdy mieszkaniec miał dostęp do zielonej przestrzeni w promieniu 400 metrów. Jednak obecny problem to zbyt małe i fragmentaryczne tereny zielone. Z kolei Rotterdam i Groningen już teraz poświęcają infrastrukturę drogową na rzecz parków miejskich i przestrzeni ekologicznych. To dowód na odwagę i priorytetyzację zrównoważonego rozwoju.
Obywatele jako współtwórcy miast
Obaj architekci zwrócili uwagę na konieczność włączenia mieszkańców w proces projektowania i zarządzania miastem. „Stół z trzema nogami” – jak określił to Abeele – symbolizuje współpracę rządu, rynku i obywateli, gdzie każdy z tych podmiotów ma swoją kluczową rolę.
Nowe modele mieszkalnictwa
W Gandawie wyzwaniem jest niedobór remontów domów i ich wysokie koszty. Propozycją rozwiązania jest model spółdzielni mieszkaniowych, w którym mieszkańcy stają się udziałowcami swoich budynków. Ten model pozwala na wspólne inwestowanie w infrastrukturę i dzielenie kosztów, co zwiększa dostępność mieszkań dla różnych grup społecznych. W Knokke realizowany jest projekt mieszkań dostępnych cenowo, co ogranicza wykluczenie ekonomiczne.
Miasta przyszłości już istnieją
„Miasto przyszłości” to nie wizja z odległej przyszłości – ono już istnieje. Przykłady Gandawy i Groningen pokazują, że odpowiedzialne planowanie przestrzenne, inicjatywy obywatelskie i odważne decyzje mogą przekształcać miasta w przestrzenie, które odpowiadają na potrzeby ludzi i planety. Projekty takie jak łączenie funkcji mieszkania i pracy czy inicjatywy młodzieżowe, w których studenci architektury projektują instalacje miejskie, dowodzą, że kluczem do sukcesu jest kreatywność i współpraca.
Podsumowanie: Nadzieja dla miast przyszłości
Przyszłość miast jest pełna wyzwań, ale także inspirujących możliwości. Odpowiedzią na rosnące problemy klimatyczne, społeczne i ekonomiczne mogą być średniej wielkości miasta, które staną się laboratoriami innowacji. Zrównoważona urbanizacja, aktywne zaangażowanie obywateli i odważne decyzje urbanistyczne, takie jak te z Gandawy i Groningen, dają nadzieję, że miasta przyszłości będą zdrowymi, zielonymi i przyjaznymi miejscami do życia.